The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
dynoda — ż IV, CMs. dynodadzie; lm D. dynodaod fiz. «katoda wtórna, z której emisja elektronów zachodzi pod wpływem padających na nią elektronów» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
wiązka — ż III, CMs. wiązkazce; lm D. wiązkazek 1. «związany pęk, pęczek czegoś, zwykle jednakowych przedmiotów» Wiązka słomy, siana. Wiązka drzewa, wikliny. ∆ bot. Wiązki przewodzące «pasma tkanki składające się z łyka i drewna (czasem także z miazgi),… … Słownik języka polskiego
akcelerator — m IV, D. a, Ms. akceleratororze; lm M. y 1. fiz. «urządzenie do nadawania cząstkom naładowanym wielkich energii» Akcelerator cykliczny. Akcelerator jonów. Akcelerator elektronów. 2. techn. «urządzenie do przyśpieszenia i zwalniania ruchu silnika… … Słownik języka polskiego
akceptor — m IV, D. a, Ms. akceptororze; lm M. y 1. chem. «substancja chemiczna, która ulega utlenieniu tlenem powietrza jedynie w mieszaninie z autoutleniaczem» 2. chem. «atom, który uczestnicząc w wytworzeniu wiązania chemicznego z atomem innego… … Słownik języka polskiego
anion — m IV, D. u, Ms. anionnie; lm M. y chem. «atom lub grupa atomów, które na skutek przyłączenia jednego lub większej liczby elektronów wykazują ujemny ładunek elektryczny; jon o ładunku ujemnym» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
antyatom — m IV, D. u, Ms. antyatommie; lm M. y fiz. «hipotetyczny atom o ujemnie naładowanym jądrze, złożonym z antyprotonów i antyneutronów i o powłoce zbudowanej z antyelektronów (elektronów dodatnich)» … Słownik języka polskiego
atom — m IV, D. u, Ms. atommie; lm M. y fiz. «układ cząstek elementarnych złożony z dodatnio naładowanego jądra i z powłok ujemnie naładowanych elektronów» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
betatron — m IV, D. u, Ms. betatronnie; lm M. y fiz. «cykliczny akcelerator stosowany jako źródło strumieni elektronów wykorzystywanych do badań w dziedzinie fizyki jądra atomowego» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
dodatni — «mający wartość, nadający komuś lub czemuś wartość, świadczący o czyjejś wartości; korzystny, pozytywny» Dodatnia cecha. Dodatnie strony czegoś. Dodatni wynik badań. ∆ biol. Tropizm dodatni «wygięcie, zwrot łodygi, liści, korzenia rośliny lub… … Słownik języka polskiego
elektroda — ż IV, CMs. elektrodaodzie; lm D. elektrodaod 1. elektr. fiz. «element przewodzący (najczęściej metalowy), graniczący bezpośrednio z odpowiednim ośrodkiem (elektrolitem, półprzewodnikiem, zjonizowanym gazem), przez który prąd elektryczny dopływa… … Słownik języka polskiego
elektronika — ż III, CMs. elektronikaice, blm «dziedzina nauki i techniki zajmująca się praktycznym wyzyskaniem skutków zjawisk ruchu swobodnych elektronów w próżni, w gazach i ciałach stałych; obejmuje właściwości, konstrukcję i technologię przyrządów… … Słownik języka polskiego
